Zupełnie oryginalnym wkładem własnym malarza ludowego w tworzony obraz był ornament kwiatowy, bardziej bogaty i różnorodny w obrazach na szkle niż malowanych na papierze lub płótnie. Kwietna dekoracja wypełnia nieraz prawie całkowicie ledwie przeświecające przez nią tu i owdzie tło i wciska się, w niektórych odmianach obrazów, na szaty postaci. Ona też, rzucając się przede wszystkim w oczy, będąc w każdej odmianie inna, tworzy główną ich cechę znamienną. Odrębnym, o swoistym znaczeniu składnikiem artystycznej treści obrazów na szkle jest tło. Barwa jego bywa różna, przerażenie jedna dla całości obrazu; w niektórych odmianach występują jednak w tle dwa lub trzy kolory. Barwa tła przeważnie nie stanowi cechy regionalnej, lecz jest dostosowywana do ogólnej kolorystyki obrazu. Podkreślając fakt, że w drugiej połowie XIX wieku na całym terenie Polski spotykane były obrazy na szkle, których liczba w chacie dochodziła w niektórych regionach do siedemdziesięciu, trzeba jednak zaznaczyć, że w Wielkopolsce i na Mazurach występowały jedynie importy dolnośląskie.
