Pierwsi ludzie pojawili się na Malcie już ponad 5000 lat przed naszą erą. Najprawdopodobniej przybyli oni z Sycylii. Półtora tysiąca lat później powstała na terenie dzisiejszej wyspy Gozo pierwsza świątynia. Przez długi czas była ona uważana za najwcześniejszą budowlę tego typu. Później podobne budynki sakralne wznoszono też w innych miejscach dwóch największych wysp kraju. Malta była miejscem dogodnie położonym. Z tego powodu przez wiele wieków trwały walki w wyniku których różne ludy, a potem kraje, chciały mieć kontrolę nad tymi wyspami. Dawało to możliwość kontrolowania wschodniej i środkowej części Morza Śródziemnego. Już 800 lat przed Chrystusem przybyli tu Fenicjanie, którzy zamieszkali na wyspę. Pięćset lat później ich miejsce zajęli Kartagińczycy. Ich panowanie nie trwało jednak długo, ponieważ już niespełna sto lat później Malta została podbita przez Rzymian. Kiedy w IV w. n.e. Cestarstwo Rzymskie się podzieliło, Malta dostała się pod wpływy Bizancjum. Kilka wieków później przybyli tu Arabowie, a niedługo po nich Normanowie, którzy przyłączyli wyspy do Królestwa Sycylii. W XVI wieku Malta jako lenno trafiła w ręce zakonu joanitów. Odparli oni atak armii tureckiej. Na cześć tego wydarzenia wybudowano dzisiejszą stolicę państwa, Vallettę.
