Ubiór na tzw. „cebulkę”, odpowiednie buty + czapka, szalik i rękawiczki to kilka zasad, których powinien przestrzegać współczesny biegacz. Wiedząc jaką odzież założyć na zimowy jogging, łatwiej skompletujesz strój do biegania.

Bieganie zimą bywa prawdziwym wyzwaniem (zwłaszcza dla początkujących biegaczy). Gdy mróz szczypie w policzki, trudno skoncentrować się na wykonywanych ćwiczeniach. W podobnych okolicznościach, istotą jest wybór wygodnego stroju do biegania, tzn. takiego, który nie będzie sprawiał ci większych kłopotów (nie będzie cię drażnił, uciskał i przeszkadzał w trakcie joggingu). Poniżej znajdziesz szereg praktycznych wskazówek, które pomogą w skompletowaniu odzieży do biegania.

Po pierwsze, strój

Chcąc uprawiać jogging zimą, pamiętaj o zasadzie na tzw. „cebulkę”. Trzy kluczowe warstwy, powinny ochronić cię przed silnym działaniem wiatru oraz mrozu.

3 główne warstwy:

• warstwa podstawowa, z ang. „base layer” – warstwa bazowa – innymi słowy przylegająca najbliżej ludzkiego ciała (w tym przypadku najlepiej sprawdzi się funkcjonalna bielizna termoaktywna),
• warstwa środkowa (czyli termoizolacja, którą zapewni ciepła bluza),
• warstwa zewnętrzna (tzn. zabezpieczająca przed deszczem, wiatrem oraz mrozem; zazwyczaj jest to wiatro- bądź deszczoodporna kurtka).

Bielizna termoaktywna (techniczna)

W chwili obecnej, dużym zainteresowaniem cieszy się syntetyczna bielizna termoaktywna, produkowana z materiałów syntetycznych. Do wspomnianych tworzyw należą:

• elastan,
• poliamid,
• polipropylen.

Materiały tej klasy są niezwykle elastyczne i wytrzymałe oraz odprowadzają nadmiar wilgoci, przy jednoczesnym zachowaniu ciepła. Warto również wiedzieć, że bielizna termoaktywna (zwana techniczną) eliminuje brzydki zapach. Produkty należy kupować w specjalistycznych/firmowych sklepach z odzieżą, to bowiem gwarancja najwyższej jakości wykonania.

Na nogi – legginsy. To oczywiste. Jeśli z przyczyn osobistych nie chcesz zakładać pantalonów, zdecyduj się na spodnie. Te jednak posiadają kilka wad, które znacznie utrudniają życie biegaczom (powodują otarcia pachwin, mokre natomiast – krępują ruchy).

Kurtka – jaka powinna być? Przede wszystkim:

• lekka,
• wygodna,
• „oddychająca” razem z biegaczem,
• zabezpieczająca ciało przed deszczem, śniegiem oraz wiatrem.

Po drugie, buty do biegania

Możliwości:

• buty z membraną,
• buty bez membrany,
• buty terenowe.

Buty z membraną (najlepiej Goretex) to obuwie przeznaczone do biegania po śniegu oraz lodzie. Modele tej klasy cechują się nieprzemakalnością i co najważniejsze – „oddychają”. Warto wiedzieć, że nadmienione wersje sprawdzają się jedynie w warunkach jesiennych i zimowych (latem, stopy w takim obuwiu mogą się zgrzać). Buty z membraną zatrzymują wilgoć tylko do pewnego momentu (bardzo szybko przemakają i długo schną).

Jesteś początkującym biegaczem? Nie zamierzasz inwestować w obuwie z membraną? W podobnych okolicznościach zdecyduj się na buty terenowe. Produkty tej klasy (w porównaniu do butów na asfalt) posiadają siateczkę o gęstszym splocie, dzięki czemu zimą lepiej chronią stopy przed mrozem. Buty terenowe wyposażone zostały w bieżnik oraz kołki. Rowiązanie nr jeden doskonale sprawdza się podczas biegania po śniegu, natomiast nr dwa – zapewnia lepszą przyczepność (lepszą niż płaska podeszwa buta asfaltowego). Pamiętaj, że terenowe nie są butami wodoodpornymi.

Posiadasz odpowiednie obuwie? Wobec tego potrzebujesz jeszcze jednej istotnej rzeczy – skarpetek. Biegając w zimowe dni, przydadzą ci się skarpety z domieszką wełny merino. Zaletą wełny jest to, że nawet mokra nadal grzeje.

Pamiętaj, że źle dobrane obuwie może być przyczyną licznych kontuzji i urazów. Jeśli nie chcesz borykać się ze skręceniem, zwichnięciem, stłuczeniem czy naderwaniem mięśni, koniecznie przetestuj buty do biegania.

Czapka, szalik + rękawiczki

Zima to czas licznych chorób i infekcji. Chcąc uniknąć kaszlu, chrypki bądź kataru, każdorazowo zabezpieczaj szyję i głowę. Wybierając się na poranny jogging, weź ze sobą czapkę, szalik i rękawiczki, czyli odzież chroniącą newralgiczne części ciała. Gdy za oknem zaświeci słońce, nałóż czapkę z daszkiem, osłaniającą twarz przed promieniami słonecznymi. W pochmurne, mroźne dni wybierz kominiarkę, dzięki której otulisz szyję i usprawnisz oddychanie. A rękawiczki? Te ochronią dłonie przed zimnem, natomiast skórę – przed pękaniem i wysychaniem. Warto również zdecydować się na stuptuty, które świetnie sprawdzają się przy głębszym śniegu lub błocie.

Wspomnieliśmy już o rękawiczkach (chroniących skórę dłoni), teraz powiemy kilka słów dotyczących skóry twarzy. Biegając, zakładaj okulary przeciwsłoneczne i stosuj krem z filtrem.

Kilka zasad, których powinien przestrzegać każdy biegacz:

• ubieraj się na tzw. „cebulkę”,
• wybieraj wygodne, lekkie i „oddychające” materiały,
• podczas dłuższych biegów, pij więcej wody,
• zadbaj o kończyny (pamiętaj o skarpetkach oraz rękawiczkach),
• nie ubieraj się zbyt ciepło (w trakcie biegania, twoje ciało i tak się rozgrzeje; ubierz się tak, jakby na zewnątrz panowała temperatura o 7º C wyższa),
• rozważ kupno większej pary butów (tak, aby w butach zmieściła się stopa w nieco grubszych skarpetkach bądź w dwóch parach skarpet).

Trickline, longline oraz highline to trzy odmiany sportu bądź sztuki, popularnie zwanej slackline. Wiedząc, która taśma będzie adekwatna do twoich możliwości, łatwiej nauczysz się balansowania pomiędzy drzewami.

Slackline (z ang. luźna linia) to dla jednych sport, dla innych rodzaj sztuki, polegający na chodzeniu oraz wykonywaniu trików na taśmie o szerokości 2,5 – 5,0 centymetrów. Taśmę rozwiesza się pomiędzy dwoma punktami (na przykład drzewami lub skalnymi turniami), na wysokości od kilkunastu/kilkudziesięciu centymetrów do nawet – kilkuset metrów. Taśma produkowana bywa z poliestru.

Trzy podstawowe rodzaje slackline:

• trickline,
• longline,
• highline.

Trickline jest najpopularniejszą odmianą slackliningu, nie wymagającą znacznych przestrzeni oraz dużej ilości sprzętu do naciągania. Czym jest trickline? To taśma o długości kilku, a nawet kilkunastu metrów. Taśmę zawiesza się na wysokości kilkudziesięciu centymetrów i wykonuje na niej szereg ciekawych trików: proste obroty, podwójne salta, śruby i tzw. „bounce” (tzn. odbijanie się od taśmy poszczególnymi partiami ciała). Zaawansowani tricklinerzy potrafią balansować na obu bądź jednej ręce.

Trickline to popularna odmiana slackline, stosowana zazwyczaj przez młodzież.

Longline to taśma o długości od kilkudziesięciu do nawet 150 metrów. Element zawieszany  bywa na wysokości powyżej metra i służy do pokonywania jak największych odległości.

Highline to taśma rozwieszana na znacznych wysokościach: od kilku do kilkuset metrów, zazwyczaj pomiędzy budynkami, drzewami bądź skałami (element można rozwiesić także nad przepaścią). Warto wiedzieć, że highline wymaga umiejętności alpinistycznych, toteż większość highlinerów posiada specjalne linki zabezpieczające. Najbardziej doświadczeni zawodnicy potrafią balansować na taśmie bez asekuracji.

Highline to najbardziej spektakularna odmiana slackline, przeznaczona dla tych, którzy nie mają lęku wysokości.

Dodatkowe podgrupy:

• midline – taśma zawieszana powyżej 4 metrów nad ziemią (zazwyczaj pomiędzy drzewami); pokonywanie tego typu taśmy wymaga stosownej asekuracji,
• waterline – jak podpowiada nam nazwa, to taśma zawieszana nad wodą,
• rodeoline – taśma luźno rozpięta, zawieszana pomiędzy dwoma drzewami.

Slackline – dlaczego warto go spróbować?

Kilka zalet sportu:

• gwarancja udanej zabawy,
• ćwiczenie równowagi (stawiając pierwsze kroki na taśmie, możesz czuć się dość niepewnie, z każdym kolejnym krokiem, zaczniesz jednak odczuwać satysfakcję),
• slackline można uprawiać w dowolnym, wybranym przez siebie miejscu (ważne, aby w pobliżu znajdowały się dwa punkty, do których przywiązana zostanie taśma),
• doskonały trening mięśni (warto wiedzieć, że slackline pobudza do działania wszystkie mięśnie ciała; balansowanie na taśmie wzmacnia nogi, całą obręcz barkową oraz mięśnie przykręgosłupowe),
• świetny sposób na odreagowanie stresu (slackline to nie tylko możliwość wzmocnienia mięśni, to również forma mentalnego relaksu),
• dyscyplina przeznaczona dla wszystkich (zarówno dla dzieci, jak i osób w podeszłym wieku).

Slackline to aktywność rozwijająca koordynację oraz orientację przestrzenną, pomagająca w pracy nad cierpliwością. Sztuka uprawiana bywa przez wielu narciarzy i skoczków narciarskich.

Wskazówki dla zainteresowanych:

• rozpoczynając naukę chodzenia po taśmie, nie patrz pod nogi, spoglądaj wyłącznie przed siebie,
• nogę ustaw prosto – wzdłuż taśmy,
• chodzenie zacznij od końca slacka, nigdy od środka,
• maksymalnie wyprostuj plecy,
• skorzystaj z pomocy „innych” (podeprzyj się o drzewo bądź poproś o wsparcie kolegę/przyjaciela).

Slackline – kto może uprawiać wspomniany sport?

Jeśli myślisz, że slackline to dyscyplina przeznaczona dla wąskiej grupy osób, wiedz, że jesteś w błędzie. Sport tej klasy może uprawiać każdy, bez względu na wiek, płeć czy stopień sprawności fizycznej. Slackline uczą się już kilkuletnie dzieci, dla których jest to nie tylko forma aktywności, ale również wspaniała zabawa. Jeśli chcesz balansować na taśmie, naukę chodzenia rozpocznij pod okiem doświadczonego instruktora.

Slackline to sport cieszący się ogromnym zainteresowaniem. Miłośnicy sztuki trenują w okolicznych parkach miejskich, zaś zajęcia z trenerami odbywają się w halach wspinaczkowych i sportowych. W chwili obecnej organizowane są także liczne zawody oraz  festiwale.

Taśma oraz buty

Podjąłeś decyzję – od jutra rozpoczynasz naukę slackline. Aby móc wejść na taśmę, potrzebujesz… taśmy. Pamiętaj, że niezbędne akcesoria znajdziesz w sklepach z profesjonalnym sprzętem dla slacklinerów. Zestaw dla początkującego zawodnika kosztuje ok. 100 – 200 złotych. Jeśli nie wiesz od czego rozpocząć kurs chodzenia, zapoznaj się z instrukcją obsługi dołączoną do zestawu.

Buty – czy są konieczne? Większość osób balansuje bez obuwia (takie działanie sprawia, że użytkownicy bardziej czują taśmę). Zdarza się jednak, że chodzenie bez butów kończy się licznymi otarciami i bolesnymi odciskami. Chcąc oszczędzić sobie przykrych sytuacji, warto posiadać profesjonalne obuwie (cena za parę to około 200 złotych). Powinieneś również wiedzieć, że na samym początku wystarczą zwyczajne trampki (te kupione w okolicznym supermarkecie).

Dla początkujących, średnio zaawansowanych oraz zaawansowanych – tak wygląda jeden z podziałów nart. Wiedząc, które konstrukcje przeznaczone są dla danej grupy, szybciej dopasujesz wersję dla siebie.

Narty dla początkujących

Chcesz spróbować swoich sił na stoku, nie wiesz jednak, które narty kupić? Podpowiadamy, jakie produkty zabrać na pierwszą lekcję szusowania.

Początkujący narciarze powinni zdecydować się na narty z kategorii allround i allmountain. Dlaczego? Ponieważ konstrukcje tej klasy posiadają zamontowany wewnątrz rdzeń syntetyczny. Taka Budowa sprawia, że narty są niezwykle lekkie, giętkie oraz łatwe w prowadzeniu. Plusem jest również bardzo atrakcyjna cena.

1). Narty allmountain.

Allmountain jest najbardziej uniwersalną grupą nart, dającą możliwość jazdy po wyznaczonych trasach oraz poza określonymi szlakami. Wybór jest ogromny, zatem każdy – laik i profesjonalista – znajdzie wersję adekwatną do stylu oraz umiejętności.

2). Narty allround.

Allround to narty uniwersalne, polecane zarówno początkującym, jak i zaawansowanym narciarzom. Konstrukcje przeznaczone są do jazdy na utwardzonych trasach i stokach. Warto również dodać, że narty świetnie radzą sobie na wszelkiego rodzaju podjazdach oraz nartostradach.

Zalecana długość dla mężczyzn: 160 – 170 centymetrów.

Zalecana długość dla kobiet: 150 – 155 centymetrów.

Narty dla zaawansowanych

Po pierwsze, race.

Race to produkty dedykowane profesjonalistom oraz narciarzom o nieprzeciętnej wyobraźni. Warto wiedzieć, że konstrukcje tej klasy służą zawodnikom ścigającym się w slalomach gigantach. Bardziej doświadczeni wybiorą narty o charakterze GS, natomiast osoby startujące w zawodach amatorskich, powinny zdecydować się na Racecarvery.

Race to przede wszystkim:

• szybkość,
• taliowanie,
• solidne wykonanie,
• stabilność w skrętach oraz jeździe na wprost.

Po drugie, freeride.

Narty dostępne w tej kategorii to elementy służące do jazdy po lekkim, dziewiczym puchu (zwłaszcza w „dzikich”, najbardziej niedostępnych rejonach górskich). Akcesoria charakteryzują się masywną budową oraz dużymi wymiarami i nie nadają się do jazdy po wyznaczonych trasach.

Dla kogo narty freeride?

Przede wszystkim:

• dla niezwykle odważnych narciarzy – ekspertów,
• dla zawodowców freeride.

Po trzecie, freestyle.

Freestyle to akcesoria przeznaczone do uprawiania narciarstwa dowolnego. Cechą wyróżniającą tę grupę nart jest tzw. twin tip, tj. wywinięcie w górę obu końców, ułatwiające jazdę do tyłu.

Grypa docelowa:

• narciarze – eksperci,
• zawodowcy freestyle.

Do czego służą narty freestyle?

Przede wszystkim:

• do skoków,
• do jazdy w snowparkach,
• do trików na różnego rodzaju skoczniach,
• do jazdy po muldach.

Buty narciarskie

Buty to kluczowy element wyposażenia narciarza. Wybierając jedną z dostępnych par, nie próbuj oszczędzać. Dlaczego? Takie działanie może bowiem sprawić, że zamiast komfortu jazdy, poczujesz smak porażki. Buty narciarskie dzielimy na miękkie i twarde (opisywane wartością flex). Inny podział to podział na obuwie przeznaczone dla mężczyzn, kobiet oraz dzieci.

Rodzaje butów narciarskich:

• allround (buty przeznaczone dla początkujących oraz średnio zaawansowanych narciarzy; obuwie jest miękkie oraz wygodne),
• allmountain (buty dla osób średnio zaawansowanych oraz zaawansowanych; produkty gwarantują lepszą kontrolę nad nartami),
• allmountain freeride (obuwie polecane narciarzom szusującym poza wyznaczonymi trasami; akcesoria wykazują podobne właściwości jak buty allmountain),
• allmountain freestyle (akcesoria dla osób jeżdżących w skiparkach),
• race (buty dedykowane profesjonalistom oraz zawodowym narciarzom; obuwie jest bardzo twarde i co istotne – zapewnia wysoką kontrolę nad nartami).

Budowa butów narciarskich (trzy główne elementy):

• część zewnętrzna (nazywana skorupą),
• część wewnętrzna (zwana skarpetą),
• zapięcia w postaci klamer.

Kijki

Jeśli zamierzasz nabyć kijki przez Internet, pamiętaj, aby dopasować długość kija do wzrostu.

Wzrost Długość kija
– 150 – 163 cm – 110 cm
– 164 – 170 cm – 115 cm
– 171 – 176 cm – 120 cm
– 177 – 185 cm – 125 cm
– 186 – 195 cm – 130 cm
– > 195 cm – 135 cm

Ważne pytania i szczere odpowiedzi

Zanim podejmiesz decyzję w kwestii zakupu nart, spróbuj zadać sobie kilka kluczowych pytań:

• po pierwsze, jaki styl jazdy preferujesz?
• po drugie, czy zamierzasz szusować wyłącznie po wyznaczonych trasach?
• po trzecie, czy masz w planach jazdę poza przygotowanymi szlakami?
• po czwarte, czy wolisz krótkie skręty z umiarkowaną prędkością, czy lubisz pojechać także dłuższym i szybszym skrętem?

Tym kieruj się podczas wyboru nart

Parametry:

– długość (podana w centymetrach); długość dobierana jest w zależności od wzrostu, stylu jazdy oraz umiejętności narciarza,
– promień skrętu,
– taliowanie.

Podsumowanie

1). Dla kogo narty krótkie?

Lubisz krótkie, szybkie skręty? Rzadko decydujesz się na dużą prędkość? Szusujesz sporadycznie bądź dopiero rozpoczynasz przygodę ze stokiem? Wobec tego wybierz narty krótkie, adekwatne do swojej wagi.

2). Dla kogo narty długie?

Przede wszystkim:

• dla osób preferujących szybką i agresywną jazdę,
• dla narciarzy lubiących jazdę z szerszym łukiem z większą prędkością,
• dla jednostek ważących więcej, niż waga zalecana przy ich wzroście.